Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Ice Age.

 Παλεύω να πάρω βαθιές ανάσες να ηρεμήσω, μα δε δουλεύει. Παλεύω να βρω τρόπο ν'αρχίσω το κείμενο, αλλά δε μπορώ. Σήμερα τίποτα δε λειτουργεί σωστά. Ήξερα τον έρωτα για καλό, τώρα είναι ντροπή. Φοβάμαι, ζαρώνω μπροστά σου, τρομοκρατούμαι στη σκέψη πως ξέρεις, πως το βλέπεις στα μάτια μου. Δεν πρέπει να'ναι έτσι, είναι υπέροχο αυτό που έχω μέσα μου, γιατί πονάει; Απόψε ένα καρφί από πάγο έχει σφηνώσει στην καρδιά μου. Δάκρυ δεν πέφτει, μόνο πονάω. Σφίγγομαι, δεν έχω αέρα να πάρω ανάσα, χρειάζομαι οξυγόνο.


 Δεν μπορώ άλλο κοντά σου, δε μου κάνει καλό. Αγριεύω φαινομενικά, ενώ στην ουσία ό,τι και να γίνει με κάνει εύθραυστη, ευάλωτη. Νιώθω τόσο αδύναμη πια, που η μόνη λύση που μπορώ να δω είναι η φυγή. Από 'σενα, από αυτόν τον απαίσιο κόσμο, τον στραγγισμένο από κάθε ίχνος αγάπης, απ' όλα. Λίγες θα 'ναι οι μέρες, έτσι κι αλλιώς. Δε θα αλλάξει κάτι, απλά ακόμα μια πληγή στη συλλογή μου.

9 σχόλια:

Nameless είπε...

Συντομη και σκληρη η αναρτηση σου.
Αλλα ετσι πρεπει. Πρεπει να χαλαρωσεις και να δεις τα παντα απο αλλη σκοπια αν δεν θες να καταρευσεις.

Ακου και τον καμμενο :Ρ

Marsy είπε...

Τι άλλη σκοπιά και κουραφέξαλα, μία είναι η αλήθεια ρε καμμένε:Ρ
Φιλάκια!

Fleur είπε...

εειιιιιιιιιι!!
Δεν θελουμε η Μαρσυ να ποναει:(!
Γι'αυτο η Μαρσυ θα κανει προσπαθεια να μην ποναει,παρα μονο να χαμογελαει...ναι:)?
Και δεν μπορει.Θα υπαρχει και μια θετικη πλευρα που λεει και ο Γκαστον:P

Mακια Μαρσουλa<3

Marsy είπε...

Μπορώ να μην χαμογελάω όταν βλέπω δικό σου σχόλιο Μαράκι; :)

Creep είπε...

Ρε βλαμμένη, ρε ηλίθια, ρε... σκόρπια.
Θες να μείνεις με το "αν";
Με την αμφιβολία; Εσύ ήσουν αυτή που έλεγες "ζήσε τη στιγμή" και στον εαυτό σου και σε μένα.
Που σαι τώρα; Τα παρατάς;
Πονάει ο έρωτας. Ακόμα κι αν είσαι τέλεια με τον άλλον, πάλι πονάει.

...

Marsy είπε...

To αν είναι χειρότερο από την απόρριψη...μάλλον. :Ρ
Όπως και να χει, thnx για το βρίσιμο :Ρ

Creep είπε...

Έχω ακόμα να σου ρίξω μπόλικο, μη χαίρεσαι. -.-

Ανώνυμος είπε...

ax κουκλιτσα μου σε νοιωθω!!εχω πονεσει πολυ κι εγω απο ερωτες θες,απο ανθρωπους θες απ τα παντα..δεν μπορω να σου πω προσπαθησε να μην πονας γιατι δεν ειναι εφικτο και το ξερω....υπομονη

Marsy είπε...

Ακριβώς κραυγή. Είναι απλά αδύνατο. Φιλάκια! :)