Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Μπλογκοπαίχνιδο: Απραγματοποίητα όνειρα.

Μετά από πρόσκληση της φίλης μουά , είπα να παίξω κι εγω το παιχνίδι των απραγματοποίητων ονείρων!






Λοιπόοοον...Η Μάρσυ ως μια αγανακτισμένη έφηβη με πάμπολλες τάσεις φυγής ξέρετε τι ονειρεύεται κάθε μέρα; Να φύγει, ω, ναι. Κάθομαι και ονειρεύομαι με τις ώωωωρες πως θα είναι όταν τελειώσω σε 15 μήνες και κάτι ψιλά με το σχολείο και πάω να σπουδάσω στη Θεσσαλονίκη και θα με χωρίζουν μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από την υπόλοιπη οικογένεια, οπότε θα είμαι χαρούμενη, ήρεμη κι ευτυχισμένη.
Ονειρεύομαι, ακόμα και μετά να μένω σε μεγάλη πόλη, γιατί απεχθάνομαι τα χωριά, και επίσης ονειεύομαι να έχω πάντα στο πλάι μου τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Και να έχω πολλούς τέτοιους. Όχι πως δε μου φτάνουν οι λίγοι, απλά πολλοί και καλοί είναι καλύτεροι από τους λίγους και καλούς. Και ναι, ξέρω. Θέλω και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Θέλω επίσης να έχω μεγαλώνοντας αρκετές ευκαιρίες για ταξίδια. Βασικά θέλω να γυρίσω τον κόσμο, να πάω παντού, να δω τα πάντα. 
Θέλω να έρθει μια μέρα που θα ηρεμήσω ψυχικά και δε θα έχω συνεχώς αυτό το συναισθηματικό πάνω-κάτω, γιατί με έχει κουράσει πλέον.
Ε, και ναι. Όχι πως δε θα ζήσω χωρίς αυτό, αλλά αν γίνεται θα θελα να ζήσω και έναν έρωτα.


Αυτά τα ολίγα από μένα. Ελπίζω μόνο να μη σας κούρασα.
Δίνω μια ανοιχτή πρόσκληση, όποιος θέλει να παίξει!
Φιλιά πολλά.

7 σχόλια:

Dreamcatcher είπε...

Δούλεψε σκληρά για τα όνειρά σου και πάντα να τα θυμάσαι!
Ακόμη κι όταν "μεγαλώσουμε" και αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο λογικά και μίζερα, τα όνειρά σου πρέπει να παραμείνουν ζωντανά.

Τα λέμε!

Skouliki είπε...

ευχομαι να τα κανεις αληθινα
και γιατι οχι αλλωστε στο χερι μας ειναι

φιλακια καλη εβδομαδα :)

Fleur είπε...

Ομορφα ονειρα!
Ευχομαι να γινουν αληθινα.:D

Μαύρος Ωκεανός είπε...

Μια ευχη και απο μενα στο να γινουν πραγματικοτητα τα ονειρα σου. :D

Ανώνυμος είπε...

Εγω θα παιξω με αναρτηση!!!

Ωραια ιδεα!

φιλιά πολλά

Dreameraki είπε...

Ααααααάχου!!Άλλη αδερφή μου με βρήκε!!
Σαν την αδερφή μου κι εσύ!Κι αυτή μετράει σαν τον φαντάρο!!Χαχαχαχα!
Κι εγώ κα΄ποτε έτσι!!Δεν ξέρεις πόσο τέλειο συναίσθημα είναι!Θα το νιώσεις ετεροχρονισμένα!!
Φιλιά πολλά!!
Εγώ γιατί δε παίζω;;Οέο;;

~reflection~ είπε...

Το πιο μακρύ ταξιδι μου ΕΣΥ....

Τα ταξιδια στον κοσμο τωνσυναισθηματων είναι τα πιο ανεξερεύνητα...
Τετοια σου ευχομαι...
Όσο για το χωριο..
μεγαλώνοντας θα αναιρεσεις, είμια σιγουρη, για΄τι ολοι αποζηταμε την ψυχική ηρεμια και μονο η αμεση επαφή με τη Φυση το προσφερει...

η Πόλη δυστυχως συνοδευεται με τον καλοπληρωμενο ψυχολογο της!!..

Οι πολλοί φίλοι είναι ουτοπία!..
παντα λίγοι και καλοί!...

ΑΝ το παιχνίδι το παίξεις και του χρονου... και τον άλλο χρονο θα δεις πως μαζί με σενα θα ενηλικιώνονται και τα ανεκπληρωτα ονειρά σου....

Παντως παντα επικαιρο ανεκπλήρωτο όνειρο παραμενει εσαεί ο ΕΡΩΤΑΣ...

φιλι... ανεκπληρωτο {φυσικα...}